Laboratorium 1: Asercja, ArrangeActAssert.
Jest to forma zdaniowa w danym języku, która zwraca prawdę lub fałsz. Asercja wskazuje, że programista zakłada, że ów predykat jest w danym miejscu prawdziwy. W przypadku gdy predykat jest fałszywy (czyli niespełnione są warunki postawione przez programistę) asercja powoduje przerwanie wykonania programu. Asercja ma szczególne zastosowanie w trakcie testowania tworzonego oprogramowania.
Struktura asercji:
Zastosowanie asercji w praktyce:
Postaraj się uruchomić skrypt, następnie zmodyfikuj warunek w taki sposób, aby asercja zwróciła fałsz. Obserwuj co się dzieje w terminalu.
Zaimplementuj funkcję def max(digits), która wyszuka największy element z tablicy liczb całkowitych (digits). Zaproponuj dobre testy / asercje:
Arrange-Act-Assert (AAA) to technika opisu testów, która pomaga w tworzeniu klarownych, czytelnych i zrozumiałych przypadków testowych. Jest to często stosowany format, który ułatwia organizację testów poprzez podział na trzy etapy: przygotowanie warunków początkowych (Arrange), wykonanie testowanej operacji (Act) oraz weryfikację oczekiwanych rezultatów (Assert).
Zastosowanie Arrange-Act-Assert w praktyce:
Podziel swój kod (zadanie 1) na kod produkcyjny (pakiet src) i testowy (pakiet test). Asercje powinny znaleźć się w oddzielnych funkcjach (jedna asercja na funkcję) oraz powinny być zapisane zgodnie z konwencją Arrange-Act-Assert.
Zaimplementuj funkcję def is_perfect(digit), która zweryfikuje, czy podana liczba to liczba doskonała. Zaproponuj dobre testy. Zastosuj poznane zagadnienia podczas laboratorium.
Wiem, że nic nie wiem
~Sokrates